Blog testowy

Wiosna nadchodzi szybkimi krokami , w górach jeszcze śnieg ale w kotlinach nadodrzańskich już ptaszki ćwierkają, czas szykować sprzęt i ostrzyć łopaty. Poszukiwań skarbów wszelakich czas zbliża się, znów z wypiekami i rozpaloną głową słuchając wysokiego piiiiiiiiii....kopacze ćwiczyć będą mięśnie przedramienia :-). Po zimowym okresie ustalania miejscówek, analizy map i zbierania dziadkowych opowieści szukać będziemy skrzyń ze złotem, woreczków z brylantami i takich tam różnych starych fidrygałów :). Parę osób mailowo pyta jak to z tymi skarbami naprawdę jest, ano tak na prawdę to każdy ogarnięty na takie pytanie szczerze nie odpowie :-). Skarbem jest wszystko co się znajdzie, nawet stara aluminiowa złotówka :). Znaleźć można wszystko od starej porcelany i guzików po śmierć , j ak to pokazuje przed paru laty przypadek dwóch dzieciaków którzy znaleźli dobrze zachowaną drewnianą minę pudełkową :(. Tak że uważać trzeba  gdzie się kopie, jak się kopie i co się kopie. Pytanie by ł o te ż

 W temacie Gór Sowich po wojnie stosowano pewien kamuflaż. Kamuflaż ten stosowano zresztą zawsze i wszędzie. Ten kamuflaż to propaganda jaką się wciskało wszystkim na siłę. Na przykład podczas Referendum ludowego, które się odbyło po II wojnie 30 czerwca 1946r. sfałszowano wyniki aby utrzymać przy władzy NKWD oraz komunistów.  Dokumenty dotyczące fałszerstwa wypłynęły dopiero 44 lata później w roku 1990 kiedy A.Paczkowski dotarł do dokumentów zbieranych przez B.Bieruta - (Od maja 1925 do maja 1926r. B.Bierut przebywał w Moskwie na kursach partyjnych, jako Jan Iwaniuk , był agentem Rosyjskim ). W listopadzie 1927 jako „Wagner”, ponownie znalazł się w Moskwie, gdzie uczył się w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej, kierowanej przez Komintern. W latach 30 XX w. był aktywnym działaczem Kominternu na specjalnych misjach w Austrii i Czechosłowacji, a następnie (od 1931), jako „Mikołaj” w Bułgarii.  Przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, Prezydent R

Widok znad tunelu. Wiele już o tym tunelu napisano, a że to centrala, to znów że schron dla pociągu Adolfa, a to znów inne teorie lecz jak by nie patrzeć to tunel ten posiada parę nie rozwiązanych tajemnic.  Jedną moim zdaniem z ciekawszych zagadek są te dwie deski w "skale" za zamurowanym łukiem na bocznej ścianie. Prawdę mówiąc nic mi na myśl nie przychodzi , jak te deski tam w tą skałę się dostały, może słuszna jest teoria Podsibirskiego, że Niemcy mieli opanowaną technologię betonowania barwionego betonu z dodatkami  imitującego skałę ?, kto wie?. a może ktoś ma inną teorię ?.  Jak na razie to najwięcej pracy w odkrycie sztolni nad Wołowcem, następnie w penetrowanie zalanego szybu wł o żyli ludzie związani z SGE oraz sama S GE . W pobli żu jest jeszcze jedna sztolnia do k tórej swego czasu j a kie ś cztery czy pię ć lat tem u wesz ła ekipa TT wraz z "mareckim".  Tunel jest ciekawym miejscem bardzo klimatycznym , tym bardziej ż e posiada 100m szyb wentylacyjny

Patrzyliśmy wcześniej   na Rzeczkę bez powiązania z Walimiem . T rudno dzisiaj dociekać co kiedyś miano na myśli mówiąc Walim lub Rzeczka. Wydaje mi się, że wprowadzanie polskich nazw po wojnie trochę sprawę zagmatwało, a powojenne i dzisiejsze nazwy miejscowości nie wskazują w jakim miejscu rozgrywały się pewne wydarzenia. Weźmy na przykład ten przekaz : W tych wszystkich sprawozdaniach występuje zawsze za m ę t   nie pozwalający przypadkowemu czytelnikowi zlokalizować miejsca o którym jest napisane. Na przykład w tym powyżej, mamy opisane zarówno miejsce w Rzeczce jak i inne miejsce w Walimi u , lecz trzeba wzią ś ć pod uwagę, że j eśli mowa o Walimiu to nie jest teren samego Walimia lecz teren przyległy, na którym znajdował si ę taki transporter . Co ciekawsze tu te ż jest mowa o sztolniach od strony Wielkiej Sowy które znikn ęły. Jak widać nie ma tu rozgraniczenia na Walim i Rzeczkę , obydwie miejscowości są uj ę te jako Walim . Walimskie sprzeczności występują wszędzie, wyst

Jedną z nie rozwiązanych do dziś tajemnic jest pewne porównanie, polega ono na porównaniu podziemi Książa np. z podziemiami Osówki. Inaczej mówiąc , czas w jakim wykonano obiekty. Jak wiemy z poprzednich tu wpisów był sobie na Książu kasztelan Fichte, który twierdzi że do końca lutego 1944r Książ był wydzierżawiony dla Dyrekcji kolei w Breslau i nic się tam nie działo. Zajmijmy się tym stwierdzeniem i popatrzmy na całkowicie obetonowane podziemia Książa. G rubość ścian 2-3m żelbet , objętość kubaturowa 13tyś metrów sześciennych. D o tego wykonany basen przed zamkiem, w pełni obetonowane szyby windy, klatka schodowa, trzy szyby nie obetonowane, przepompownia, podwieszany betonowy strop w zamku, oczyszczalnia,  system obetonowanych podziemi na poziomie -15., wybudowano warsztaty i magazyny, wybudowano "obóz" nad brzegiem Pełcznicy i zbiornik na wodę. A więc to wszystko na Książu wykonano w przeciągu 14 miesięcy, mniej więcej w podobnym czasie siłami 2tyś pracowników O.TODT wyk

Sypnęło trochę śniegiem i kopanka się urwały, mieliśmy szukać jakiegoś samolotu co gdzieś tam kiedyś spadł lecz na razie nici z latania z pikawką. Wobec tego czas znów zasiąść w fotelu i poszperać po papierach :), tak sobie szperałem i wyszperałem taką starą historię z lat pięćdziesiątych czyli sprawy toczące się pięć lat po zakończeniu II WŚ. Lecz zanim do tej historii przejdę to trzeba też zaznaczyć iż teren Riese leżał w pasie przygranicznym, a pasy takie były szczególnie obserwowane i patrolowane, wiązało się to z innymi zasadami meldunków w takiej strefie oraz w szczególnej podejrzliwości "Organów Władzi Ludowej" w stosunku do nowych nieznanej "władzi" twarzy. Kiedyś przy drodze Bartnica -Świerki stały takie tabliczki : Temat ten w zasadzie podejmuję ponieważ wcześniej pisałem o ukrytych skarbach na Dolnym Śląsku, a myślę iż te Dolnośląskie tematy skarbowe maj ą jakoweś powiązania "biznesowe". Trzeba sobie u ś wiadomić, iż pomimo tego że II WŚ skoń